ISRAEL

De oorspronkelijke Palestijnen zijn géén Arabieren, maar Joden

Inleiding

Er is veel te doen over het huidige onderwijs. Scholen worden door de overheid verplicht kinderen de evolutietheorie te leren, zonder daarnaast het creationisme te zetten. Dit laatste heeft men juist willen verbieden! Overigens valt inmiddels wetenschappelijk ieder poot onder de evolutietheorie vandaan, maar desalniettemin blijft de overheid bij dit dwaze besluit (evolutie blijkt niets anders te zijn dan een geloof, niet meer, niet minder!). Dit mag je kinderen toch niet dwingen om te leren? Daarentegen blijft het creationisme sterk overeind, maar wordt ‘door de wereld’ verguisd. Zo zijn er meer zaken die ons de laatste decennia zijn aangeleerd, die naar mijn mening te maken hebben met een bewuste psychologische conditionering.

Voorbeeld: wat werd ons destijds op school geleerd over Palestina en het Palestijnse volk? En wat wordt aan onze kinderen hierover geleerd?

Als je het hebt over Palestijnen en het Palestijnse volk, dan denk je aan groepen inwoners van het Midden Oosten, die aanspraak maken – of beter gezegd een claim leggen – op grote delen van het land Israël, met name op Jeruzalem! De term Palestijnen wordt specifiek gebruikt voor de (nabestaanden) niet-Joodse inwoners van het vroegere mandaatgebied Palestina, resterend uit het oude Romeinse Rijk. Met de diaspora hebben de Romeinen het land Israël niet alleen van inwoners willen ontdoen, maar ook van de naam Israël. Dit laatste lijkt tot op de dag van vandaag te zijn gelukt. Graag zou ik een en ander eens onder de loep willen nemen en te onderzoeken hoe deze kwestie tot ontwikkeling is gekomen en zich verder heeft weten te ontwikkelen.

De naam Israël

Hier is natuurlijk erg veel over te zeggen, maar laat ik mij beperken tot de hoofdlijnen.
Over de naam Israël lezen we in Genesis 32: 28: “Toen zeide hij: Uw naam zal niet meer Jakob luiden, maar Israël, want gij hebt gestreden met God en mensen, en gij hebt overmocht.” In de verbondslijn zien wij de God van Abraham, Isaäk en Jacob niet een God van een individu, maar van een heel volk. Zo lezen we daarna bij herhaling over het ‘gehele huis Israëls’ (zie Ez 37, 11!). Als later in Ezechiël 47 en 48 het land zelfs in tweeën over de twaalf stammen verdeeld wordt, is en blijft Hij een God van heel het volk (alle 12 stammen).

Als in de Bijbel de naam ‘Israël’ genoemd wordt, gaat het (altijd) over het ‘oude’ volk van God. Ik wil hier niet ingaan op de kwestie dat de kerk vandaag het volk Israël zou zijn, ofschoon ik dit geenszins geloof! Het gaat er om wat Israël van origine is.

Te stellen valt dat de betekenis van de naam Israël ‘strijder Gods’ betekent en dan gaat het om deze ene Jacob, die streed (worstelde) met God, van Hem winnen mocht, maar ten gevolge daarvan levenslang mank liep. Laten we dit strijden, of worstelen even in onze gedachten vasthouden. Ik kon hierop op terug.

Herodotus

Maar waar komt dan ineens de naam Palestina vandaan? En wie zijn dan die Palestijnen?
Hiervoor is het goed om de oudheid te onderzoeken en wat deze ons te bieden heeft.
Voor het gemak heb ik in de bronnenlijst mij beperkt tot internetsites. Wanneer je googelt op het ontstaan van de naam Palestina, kom je uit bij de oude Griekse geschiedschrijver Herodotus. Zoals velen weten, waren de oude Grieken vol van ‘hun mythologie’. Zij wilden de goden behagen en daarmee voorspoed verdienen. Ook weten we, dat in de Griekse oudheid één van de belangrijkste volkssporten het worstelen was. Deze zaken zijn overigens algemeen bekend. Uiteraard zien wij deze zaken terug in de geschriften van Herodotus. Deze man heeft ons meer te vertellen.
Want wat voor ons op dit moment nu zo belangrijk is, dat hij niet alleen de bedenker is van het woord Palestina (zoals wij dit nu thans kennen), maar vooral dat hij daarom als geen ander kan aangeven wie er nu met die Palestijnen bedoeld worden!

De oudheidkundige geschiedschrijver Hēródotos of Herodotus, werd geboren in Halicarnassus (het huidige Bodrun, ca. 485 v. Chr.). Later verhuisde hij naar het Griekse eiland Samos. Een aantal jaren later verhuisde hij naar het Romeinse Thurii. Dit was zo rond 425 en 420 v. Chr., waar hij zo rond 425 v. Chr. uiteindelijk stierf. Er is veel van hem bewaard gebleven. Nadat hij eerder een ‘verteller van verhalen’ was geweest (zgn. Logios), verlegde hij zijn taak. Hij pleegde namelijk steeds onderzoek naar de dingen waarvan hij hoorde, spoorde ze op en bekeek ze van meerdere zijden. Hierdoor kreeg hij een redelijk objectief beeld van het gebeurde. Vandaag de dag zegt men van hetgeen hij onderzocht, dat dit op een bijna wetenschappelijke manier gebeurde. Kenmerkend was, dat hij iedere keer het gebeurde van een eigen mening voorzag. Op dit moment wordt hij gezien als een groot Grieks historicus en in het Westen zelfs beschouwd als de vader van de geschiedschrijving‘De Historiën’ wordt tot een van zijn belangrijkste werken gezien

Even dit citaat: Uit recent archeologisch onderzoek blijkt dat veel van Herodotus’ beschrijvingen kloppen. Om zijn verhalen zo waarheidsgetrouw mogelijk te vertellen, geeft Herodotus vaak meerdere versies van eenzelfde verhaal, gevolgd door zijn eigen mening over wat de meest waarschijnlijke variant is. Eén ding komt in zijn werk regelmatig naar voren: de superioriteit en deugden van Grieken ten opzichte van andere beschreven volken

 De naam Palestina, een afgeleide van ‘Palaistine’

Juist in dit beroemde geschrift, ‘De Historiën’, is een belangrijk stuk over het ontstaan van de naam Palestina opgenomen.
Op één van zijn reizen hoort Herodotus over de geschiedenis van Jacob en zijn worsteling met God. Hier begint het voor ons spannend te worden. In de originele tekst komen een aantal woorden naar voren, die ons zeer bekend in de oren zullen klinken. Laat ik iets uitleggen.
Het Griekse woord voor worstelaar is “palaistès”. Het hiervan afgeleide woord ‘Palaistine’, betekent ‘land van de worstelaar’.

In ditzelfde stukje geschiedenis wordt verder over dit vreemde volkje vermeld, dat het slechts één God erkent en dat diens Naam door hen niet eens uitgesproken mocht worden, laat staan dat er beelden van Hem gemaakt mochten worden. De Grieken daarentegen kenden vele (antropomorfe – gelijkend op een mens) goden.

Maar er was een man onder het volk Israël, die met deze God heeft geworsteld en zowaar heeft gewonnen. Dit sloeg bij deze Griek in als een bom. Of Herodotus het nou expres heeft gedaan of niet, opvallend is, dat hij de naam Israël verandert en verder niet noemt. Israël is immers de naam die dit volk van de Here heeft gekregen. Nee, Herodotus geeft aan dit volkje de naam Palaistine.
Herodotus doet nog al lacherig over het feit, dat dit volkje hun voorhuidje voor hun God afgesneden hadden. Herodotus vond dit maar uiterst vreemd, zo ook de voor de Griek onbegrijpelijke manier waarop de Joden met hun God omgingen. Er is geen enkel volk in de geschiedenis bekend, die evenals de Joden de besnijdenis kent!

Nu zijn er boze tongen die beweren, dat de Joden alle godsdienstige gebruiken hebben overgenomen van de Egyptenaren. Opvallend is, dat deze theorie vooral uitgedragen wordt vanuit Yale University, bekend (berucht) om de zgn. skull and bones, vrijmetselarij en illuminatie.
Herodotus kent de Joodse geschiedenis en vermeldt zelfs, dat door Gods ingrijpen het leger van de Assyrische koning Sennacherib wordt vernietigd (2 Kon 19:35-36). (()

De Filistijnen

Ook Herodotus was op de hoogte van de geschiedenis, dat de Filistijnen aan de zuidelijke kust van het land Israël leefden. De Tenach noemt dit gebeid “Peleshet”. Hij wist ook, dat er onder dit volk een vermenging met een ander volk plaatsvond.
Historische gegevens van inscripties uit Egypte vermelden hierover, dat een niet-Semitisch zeevolk uit Kreta zich wilde vestigen in het vruchtbare deel de Nijldelta (Noord-Egypte). Deze Kretenzers vallen namelijk Egypte binnen, maar zij stuiten al snel op verzet van de Egyptische overheid. Het ´asielzoekende volk´ wordt door het Egyptische leger westwaarts bruut het land uitgedreven. Het einde van het Filistijnse volk. Zij kwamen (gedwongen) terecht in Peleshet, de smalle kuststrook aan het zuidwesten van Israël aan de Middellandse Zee, waar de Filistijnen in vijf steden woonden. Tegenwoordig bekend als de Gazastrook. Dit geschiedde zo rond de 13e eeuw v. Chr. Deze Kretenzers en de Filistijnen hebben zich in de komende eeuwen(uiteindelijk) met elkaar vermengd.
Tegen de tijd dat Nebucadnezar, de Babylonische vorst, Jeruzalem in 586 v.Chr. aanviel, had hij daarvoor de vijf steden van de Filistijnen volledig verwoest. Alle mannen werden hierbij gedood en de vrouwen en kinderen werden naar Babylon weggevoerd.

Sinds deze tijd wordt we in de geschiedenis niets meer over dit volk vernomen! Er is – zo men algemeen heeft aangenomen – geen enkel geschrift gevonden die – na deze tijd – ooit nog melding heeft gemaakt over dit volk, laat staan over eventuele restanten daarvan! Opmerkelijk is in dit gegeven, dat er ook in die tijd al juist zoveel geschiedenis geschreven werd.
Uit de Bijbel is bekend dat de Filistijnen onbesneden waren, zij aanbaden meerdere heidense goden, spraken hun namen wel uit en maakten grote beelden van hen. Daarnaast en niet onbelangrijk, is dit volk door de Babyloniërs uitgeroeid en werd over hen nooit meer iets gehoord.

Voorlopige conclusie

Herodotus heeft het beslist niet over de Filistijnen en ook niet over ‘Peleshet’ in zijn ‘Historiën’. Peleshet lijkt misschien en met een dosis fantasie wel iets op Palestina; de aanduiding voor dit volk in de Tenach. Maar dit is, zoals we zagen, onmogelijk!
Daarnaast waren de Israëlieten uiteraard besneden en daarin uniek. Zij – Israël alleen – moet dus het volk zijn, dat Herodotus zo uitvoerig en uitdrukkelijk beschrijft.

Plaatsing in de geschiedenis: het Romeinse Rijk

Maar hoe is het nu verder gegaan? We komen nu in de geschiedenis bij de Romeinen terecht. De Romeinen zijn een bijzonder volk met eigenaardige kenmerken. Het snelle adapteren is daar één van en in deze context erg belangrijk. Adapteren is zoveel als “aanpassen, sluitend maken, bewerken en aanbrengen”. Laat ik een hiervan een paar voorbeelden geven
Tot op de dag van vandaag zien wij deze ‘adaptatie’ terug in de rooms-katholieke kerk. Zij nemen namelijk snel dingen als taal, gebruiken, gedachten en goden over. Door hen vervolgens te overgieten met een ‘Romeins sausje’ heeft het iets eigens voor de Romein gekregen.

Met een snelle blik in onze tijd zien wij een exacte kopie van de oude heidense vissengod Dagon in het gewaad van de paus. Zo is de mijter niet anders dan de kop en bek van een vis, bedoelend de kop van deze god. Vanuit het hoofd (de kop) daaruit wordt geregeerd. Laten zij zich leiden door Dagon? Want waarom gebruik je een exacte kopie van hun priesterlijke gewaden? De stroken langs de mijter moeten de kieuwen voorstellen, de ondermantel het lijf, de bovenmantel de vinnen enz. Zo zijn tot op de dag van vandaag al onze christelijke feestdagen gestoeld op de data van heidense feesten (maanstanden).

Jezus Christus is niet in de winter geboren! Overigens weten wij dit niet precies. Waarschijnlijk in de vroege – of late zomer. In ieder geval was de stal schoon en was het vee buiten! Immers, wat deden de herders die nacht in het veld? Dit zou veel te koud zijn in de winter! Dan zijn de schapen ’s nachts binnen.

Verhouding tussen de Joden en de Romeinen

De Romeinen kunnen we vergelijken met de Duitsers in WO II. Alleen bleven de Romeinen wel heel erg lang in dit land (en het hele Romeinse Rijk) de dienst uitmaken! De Romein en de Jood stonden daarom niet op één lijn. De Joden waren maar lastig, vonden de Romeinen. Zij vertikten het om hun goden aan te nemen, laat staan hen te aanbidden (adaptatie). Zelf deden zij hierover toch ook nooit moeilijk . . . ! Zij kenden in Rome immers zelfs een altaar voor de onbekende god (Hand 18). In ieder geval hadden de Romeinen ook de Griekse naam voor Israël, Palaistine overgenomen (vanaf generaal Pompeius 63 v. Chr.). Hoe typerend is het, dat de Joodse Raad het met de bezetter op een akkoordje gooit om Jezus Christus te laten kruisingen (overigens de meest gruwelijke en pijnlijke dood die er maar te bedenken is). Inderdaad typerend, want de theologen in die tijd hadden alle beloften over de komende Messias zodanig verkracht en geweld aangedaan, dat toen Hij geboren werd door hen niet werd er- en herkend. In dezelfde context spreekt de Bijbel ook over de eindtijd! Hoe wordt er geen gruwelijke aanslag gepleegd op het Woord van God , door verderfelijke theologieën die inmiddels door zo velen zijn geadapteerd.

Graag aandacht voor het volgende citaat:

“Resuming”

So it is very clear that Palestine has never existed as an autonomous entity. There is no language known as Palestinian. There is no distinct Palestinian culture. There has never been a land known as Palestine, governed by Palestinians. From the end of the Jewish state in antiquity to the beginning of British rule, the area now designated by the name Palestine was not a country and had no frontiers, only administrative boundaries.”
Vertaling:

“Hervattend”

Het is dus heel duidelijk dat Palestina nooit heeft bestaan als een autonome entiteit. Er bestaat ( niet bekend) geen Palestijnse taal. Er is geen bekende duidelijk Palestijnse cultuur. Er heeft nog nooit een land bekend gestaan onder de naam Palestina, beheerst door Palestijnen. Vanaf het einde van de Joodse staat in de oudheid, tot het begin van de Britse overheersing was er geen land, zoals het land nu is aangewezen, onder de naam Palestina is geen land en had (dan ook) geen grenzen, alleen administratief (veronderstelde) grenzen.”

Hadrianus is de schuldige

Goed, laat ik verder gaan over wie nu uiteindelijk en geheel onterecht de naam Palestina aan dit on-Bijbels en heidens volk gegeven heeft! De latere Romeinse keizer Hadrianus gaf uiteindelijk de naam ‘Syria Palaestina’ aan Judea (voor het district Paleastina in de provincie Syria). Met de bedoeling dat deze Romeinse provincie veel groter was dan het geografische Judea. Velen zien dit als een bewuste poging om de Joden (en hun God) te beledigen en hen van hun Bijbelse erfenis en nationale geschiedenis af te snijden. Zo heeft Hadrianus ook de naam van Jeruzalem veranderd in ‘Aelia Capitolina’, vernoemd na Aelius, de achternaam van de keizer) en naar Jupiter Capotolinus, waarvoor een tempel werd gebouwd op de tempelberg.

Nee, voor Joden was al snel geen plaats meer. In Lucas 19: 41-48 zien wij wat Jezus reeds had aangekondigd, gaat gebeuren. De Romeinen verdreven het volk Israël uit het land dat de Here hun gegeven had. Het land verloor haar inwoners en zelfs haar echte naam.

Wat nu?

Wat mogen wij ons gelukkig prijzen! De wereld heeft op 15 mei 1948 de profetie uit de Bijbel letterlijk en figuurlijk in vervulling zien gaan met het uitroepen van de staat Israël! Hierdoor werden Joden van over de hele wereld weer in hun eigen, rechtmatige en door God aan hun gegeven land, verzameld (zie bijv. Ezechiël 4:3-6 en Jesaja 66:8).
Nu, honderden jaren later, is de naam Palestina echter nog steeds in gebruik, maar wel met een significant en groot verschil! Wordt er nu een volk bedoeld, dat niet oorspronkelijk daar heeft gewoond?

Ook hebben zij Bijbels en historisch gezien geen enkel recht op die grond! Wel houdt het volk Israël zo goed en kwaad als het kan rekening met hen. De absurde claim die het huidige en zgn. ‘Palestijnse volk’ legt op bijvoorbeeld Jeruzalem is absurd. Wat hebben zij daarmee te maken? Jeruzalem staat niet één keer beschreven in de koran als een mogelijke heilige stad voor de islam. Wel Mekka en Medina, maar niet Jeruzalem. De echte Palestijnen zijn niet een mengeling mensen uit Arabische volkeren, maar dat zijn de Joden. Zij alleen hebben recht op hun land, dat in de oudheid vele malen groter was dan de smalle strook nu!

De hele wereld lijkt zich telkens weer tegen Israël te keren. Zo heeft de r.-k. k. zich in de afgelopen eeuwen altijd tegen Israël gekeerd. Deze kerk weigerde dan ook Israël als staat de erkennen! Wel ging de paus naar de Palestijnse gebieden van waaruit zelfmoordaanslagen op Israël werden gepleegd. Zij die zich nu het Palestijns volk noemen, doen dit feitelijk onterecht en de vraag is, of zij dit weten?

Laten wij bidden voor de vrede van Jeruzalem. Iets dat slechts zal komen, nadat de Here Jezus Christus is teruggekomen.

Maranatha!

Erick Ligtenberg

Bijbel en Onderwijs

 

Aanvulling door Rejoicenow:

Vervangingstheologie:

Zoals te lezen is in bovenstaand artikel is en wordt Israël op allerlei manieren beschuldigd met betrekking tot de landsbelofte. De kerk echter tracht Israël al vele eeuwen haar geestelijke beloften te ontnemen. Dit door middel van de zogenaamde vervangingstheologie of vervullingstheologie. Deze komt erop neer dat God Zijn verbond met Israël heeft verbroken. De kerk is nu het nieuwe geestelijke Israël. De zegeningen zoals genoemd in Deuteronomium zijn over gegaan op de kerk, de vervloekingen blijven voor Israël gelden.

Om deze theologie stand te laten houden worden vele teksten “vergeestelijkt”. De letterlijke betekenis wordt hiervan af gehaald en krijgt een geestelijke betekenis. Het gevolg hiervan is dat er vanuit deze leer geen uitkijken is naar de spoedige komst van de Here Jezus. De opname wordt binnen kerken en gemeentes die deze leer verkondigen niet onderwezen omdat men het Koninkrijk hier op aarde verwacht. Dit Koninkrijk komt er ook, echter nadat de zeven jaar van de (grote) verdrukking zijn verstreken. De gemeente is niet de vervanging van Israël, God heeft haar, na de verwerping van de Messias in de 69e jaarweek, geplaatst tussen de 69e en de 70e jaarweek.

God heeft met Zijn volk een eeuwig durend verbond gesloten. Dit is wat Jeremia schrijft:

35 Zo zegt de HEERE, Die de zon tot een licht geeft overdag en de vaste orde van maan en sterren tot een licht in de nacht, Die de  zee opzweept, zodat haar golven bruisen, HEERE van de legermachten is Zijn Naam. 36 Als deze verordeningen ooit zouden wijken van voor Mijn aangezicht, spreekt de HEERE, dan zou ook het nageslacht van Israël ophouden  een volk voor Mijn aangezicht te zijn, alle dagen! 37 Zo zegt de HEERE: Als de hemel hierboven ooit opgemeten zou kunnen worden en de fundamenten van de aarde beneden onderzocht zouden kunnen worden, dan zou ook Ik heel het nageslacht van Israël verwerpen, om alles wat zij gedaan hebben, spreekt de HEERE. Jer.31:35-37

Wat velen niet zullen beseffen is de verregaande consequenties van de vervangingstheologie. God heeft duidelijk aan Zijn volk een eeuwigdurende belofte gedaan. Als Hij deze verbreekt, en Zijn volk vervangt door de kerk, hoe betrouwbaar is dan de belofte voor ons die zijn vrijgekocht door de Here Jezus?

Als Hij Zijn volk vervangt door hun overtredingen, hoe zit het dan met ons. Geldt Zijn belofte dat niets ons kan scheiden van Zijn liefde die Hij ons heeft geschonken in de Here Jezus alleen maar als wij gehoorzamen. Betekend dit dat wij als we ongehoorzaam zijn (en hoe vaak zijn we dat niet?) dat God ons dan vervangt?

In de Here Jezus hebben we eeuwige zekerheid, zijn we gerechtvaardigd en geheiligd. Niet om onze goede daden of goede werken, maar door Zijn genade. In Hem hebben we eeuwig leven. Zoals wij daar aan mogen vasthouden en op mogen vertrouwen, zo vast en zeker is het dat God Israël nooit zal vervangen. Nogmaals, de gemeente is er tussen gevoegd, na de opname gaat God verder met Zijn volk. Dit is de 70 jaarweek waar Daniël over spreekt. Dit zal de meest vreselijke periode worden in de geschiedenis van het volk Israël en de gehele aarde. Maar het overblijfsel van Israël zal worden gered.(Rom.9:27), en de Here Jezus zal Zijn Koninkrijk vestigen.

God kan en zal niet liegen, Zijn verbond staat vast voor eeuwig.

 18 opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden. Hebr.6:18

 

 

 

Geraadpleegde bronnen:

http://israelendebijbel.com/index.php?option=com_content&view=article&id=43:whycallthepalesinians&catid=14:interesting-to-know-&Itemid=10〈=en

http://www.icej.nl/nieuws/palestina_vertaling_israel.htm

http://www.tzemach.org/questions/historypalestine.htm

http://www.vecip.com/default.asp?titel=Herodotus&onderwerp=249

http://www.bible.ca/archeology/bible-archeology-exodus-ancient-geographers-maps-sinai-egypt-midian-arabia-kadesh-barnea-shur-herodotus-484bc.htm

http://www.encyclo.nl

http://www.google.nl/imgres?imgurl=http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Twosret.jpg/220px-Twosret.jpg&imgrefurl=http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_en_prehistorie_van_Palestina&usg=__50p41ia60mWGpLW-DdC7BucM90U=&h=325&w=220&sz=26&hl=nl&start=30&itbs=1&tbnid=HDCZvFV7_0EutM:&tbnh=118&tbnw=80&prev=/images%3Fq%3Dkaart%2BFilistijnen%26start%3D18%26hl%3Dnl%26sa%3DN%26ndsp%3D18%26tbs%3Disch:1