Charismatisch-LerarenOverig-Personen-Buitenland

John Piper

John Piper (geboren in 1946) was van 1980 tot 2013 voorganger van de Bethlehem Baptist Church in Minneapolis. Daarnaast is hij auteur van een groot aantal boeken. Zijn bekendheid binnen de evangelische gemeenschap groeide, nadat hij in 1986 het boek Desiring God: Meditations of a Christian Hedonist uitbracht. In 1994, nadat hij de leiding van de gemeente overdroeg aan zijn assistent John Bloom, werd de organisatie Desiring God Ministries opgericht. Deze organisatie verspreidt veel van Pipers preken en studies gratis op internet en organiseert regelmatig conferenties(1). John Piper noemt zichzelf een christelijke hedonist en is sterk beïnvloed door het onderwijs van C.S. Lewis, dit is ook de achtergrond en motivatie van Desiring God Ministries. Daarnaast heeft hij een sterk calvinistische inslag en gelooft in de uitverkiezingsleer. Piper is een aanhanger van de calvinistische TULIP-leer. In zijn boek Five Points zegt hij over deze leer het volgende: “Ik begin niet als calvinist en verdedig geen systeem. Ik begin als een Bijbelgelovige christen, die de Bijbel boven alle systemen en gedachten zet. Maar door de jaren heen, jaren van worsteling, ben ik er steeds dieper van overtuigd geraakt dat de calvinistische leer van de vijf punten Bijbels zijn en waar, en daarom een kostbaar pad zijn om Gods genade beter te leren kennen.”  (2)

John Piper wordt wel omschreven als een calvinistische charismaat, ( ik weet niet of hij zichzelf zo beschrijft, maar door anderen wordt hij op deze manier omschreven), er zijn bijvoorbeeld leraren die zich evangelische charismaten noemen. Wat met deze term wordt bedoeld, is het volgende. Men zet zich af tegen de extreme charismatische leer, zoals deze wordt onderwezen door mensen als Benny Hinn, Kenneth Copeland, of Tod Bentley. De basis van de charismatische leer onderschrijven zij echter wel. Men bouwt voort op de beginselen van de pinkster- en charismatische gedachte, maar dan vermengt met de andere leer waar zij voor staan, bij Piper dus het calvinisme. Doordat er een verschil wordt gemaakt tussen, zoals ze zeggen, de extreme charismatische en de fundamentele charismatische leer, zijn er velen die op deze manier verstrikt raken in wat de charismatische beweging voorstaat. Het fundament van de pinkster- en charismatische leer is een ander evangelie, maar dat onderscheid wordt hierdoor bij velen tenietgedaan.

Dat Piper de TULIP-gedachte onderschrijft als een kostbaar pad en daarnaast ook de basis van de charismatische leer aanhangt, is een duidelijke waarschuwing van het andere evangelie wat hij verkondigt. Het is belangrijk om het onderwijs van Piper te bekijken vanuit deze visie, omdat men anders, door een verkeerd begrip van zijn definities van Bijbelse standpunten, gemakkelijk misleid wordt door het onderwijs dat hij voorstaat.
In zijn boodschap over reddend geloof valt duidelijk op te maken hoe Piper vasthoudt aan de TULIP-leer. In het kort voor de duidelijkheid m.b.t.. wat Piper zegt over reddend geloof het volgende. De P staat voor: Perseverance of the Saints (Volharding van de Heiligen) Deze volharding houdt in, dat geloof gekenmerkt moet worden door goede daden, zonder volharden in goede daden is men niet gered, nooit gered geweest, of is men door niet te volharden de redding kwijtgeraakt, dit hangt af van welke visie men heeft op volharding. Doordat John Piper veelal spreekt over geloof, heiliging, rechtvaardiging en andere Bijbelse begrippen, is het zaak om duidelijk te zien dat zijn begrip en uitleg van deze begrippen niet hetzelfde is als wat de Bijbel hierover zegt.

In zijn video over wat reddend geloof is, zegt Piper het volgende: “De wereld is vol van gekke ideeën over wat geloof is. De doctrine (leer) enkel te geloven in het feit dat Hij voor je zonden is gestorven. Dat is niet genoeg.”
Voor we kijken wat reddend geloof naar Pipers idee wel is, kijken we eerst naar wat de Bijbel hierover zegt. De Heere Jezus zegt in Johannes 3 dat een ieder die gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft en in Johannes 5: 24 zegt Hij:

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden heeft, die heeft eeuwig leven en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven.”.

Wat de Heere Jezus zegt, is een doctrine, een leerstelling, in Johannes 3 legt Hij aan Nicodemus uitgebreid uit hoe hij gered kan worden. Ook Paulus schrijft in zijn brieven wat het evangelie is en hoe men gered wordt.

13 In Hem bent ook u, nadat u het Woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte, 14 Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verlossing die ons ten deel viel, tot lof van Zijn heerlijkheid (Ef 1:13-14).

Als Piper zegt dat de doctrine niet genoeg is om tot reddend geloof te komen, dan spreekt hij de Bijbel tegen. Verder zegt hij, dat als men gelooft, dat men door de Heere Jezus vergeving van zonden ontvangt, dat niet voldoende is om gered te worden. Ook hierin spreekt hij de Bijbel tegen.

9 Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem.
10 Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden ( 1Joh 4: 9-10).
De Heere Jezus zegt in Markus 2:5 tegen de verlamde man: “En toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.”

Wat is redden geloof dan wel volgens Piper. Hij zegt: “Geloven is wat er gebeurt bij de wedergeboorte, het is een tot Jezus komen in je ziel, en Hem als de schat ontvangen.” Uit wat Piper verder zegt, blijkt dat hij (een vorm van) Lordshipsalvation onderwijst. Hoe kan iemand wedergeboren worden zonder onderwijs, zonder te weten wat het evangelie is. Wat hij verderop in de video zegt, is dat je reddend geloof hebt, als je de Heere Jezus ontvangt en Hij genoeg is in alle gebieden van je leven.
Paulus in Romeinen 10 stelt het tegenovergestelde van wat Piper beweert.

13 Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Wie zij niet geloven? En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt? (Rom 10:13-14).

In een dergelijk uitspraak kunnen we opnieuw zien hoe Piper geloof en vrucht samen noodzakelijk maakt voor redding. Hierbij baseert hij zijn tekst op een verkeerde (vreemde) interpretatie van 2Thess 2: 13.  13 Maar wij moeten God altijd voor u danken, broeders, die geliefd bent door de Heere, dat God u van het begin verkoren heeft tot zaligheid, in heiliging door de Geest en geloof in de waarheid.

Piper maakt hiervan dat er bedoeld wordt dat vrucht en geloof samen redding betekenen. Vrucht is, zoals het woord al zegt, een uitvloeisel van de redding, geen voorwaarde om gered te worden. Was dat wel zo, dan zijn we niet gered door geloof alleen, maar door goede werken en hebben we recht om te roemen op deze werken. Iets wat Paulus als absoluut ondenkbaar verklaart (Efeze 2: 8-9).
John Piper zegt echter het volgende:

In final salvation at the last judgment, faith is confirmed by the sanctifying fruit it has borne, and we are saved through that fruit and that faith. As Paul says in 2 Thessalonians 2:13, “God chose you as the firstfruits to be saved, through sanctification by the Spirit and belief in the truth.”
Om zijn stelling te onderbouwen stelt hij, dat Jakobus in zijn brief schrijft dat niemand enkel door geloof alleen gered wordt, maar dat goede werken noodzakelijk zijn (3).

Wat Jakobus schrijft, is niet dat zijn goede werken aan God te laten zien dat hij gelooft, God weet dat immers, Hij kent de Zijnen, maar dat mensen aan zijn goede werken kunnen zien dat zijn geloof echt is. Desondanks kan men niet zeggen, dat een persoon niet gered is, omdat we goede werken in zijn leven zien, natuurlijk kunnen we bedenkingen hebben, maar zelfs zonder goede werken blijft het zo dat redding enkel komt door het geloof in de Heere Jezus. Een negatief voorbeeld van wel gered zijn en in zonde leven, zie je in de brief aan de Korinthiërs. Paulus spreekt hen aan als broeders, en wijst hen terecht om hun vleselijke levenswandel. (voor een goede (Engelstalige) studie over Jacobus 2 zie hier).

Dat het onderwijs van John Piper veel gelovigen aanspreekt, komt doordat het onderwijs wat hij brengt een tegenhanger lijkt te zijn van de pinkster- en charismatische boodschap die zo veel verkondigd wordt. Daarbij leert hij, dat van de gelovigen ook verwacht wordt dat hij of zij zich inzet om gered te zullen worden. Deze combinatie spreekt tot de verbeelding van heel veel mensen. Wat velen echter niet zien is, dat de leerstellingen die men onderwijst in charismatische kringen, ook door Piper en aanverwante leraren wordt geleerd, maar dan in behoudendere vorm. Hij is een charismatische calvinist, terwijl hij op de meeste mensen overkomt als een calvinistische leraar die zich uitspreekt tegen de charismatische leer.
Dat Piper zeker gezien moet worden als charismatisch leraar blijkt wel uit het feit, dat hij in 1990, op zijn website Desiring God, al een artikel over de Vineyard-beweging van John Wimber schreef. Wimber is de grondlegger van het zogenoemde powerchristendom. Hij schrijft over het bijwonen van een conferentie die belegd was door Vineyard, op deze conferentie zag hij tenminste tien punten waar hij zich over verheugde en waren er drie die hem zorgen baarde. De conclusie van Piper was, dat hij geloofde dat God werkzaam was in de Vineyard-beweging en in de honderden andere bewegingen in deze tijd (4).

In een respons op het commentaar wat een Engelse voorganger gaf op de bediening van John Wimber, zegt Piper, dat de gave van genezing ook in onze tijd werkzaam is. Hij stelt zich hierin wel teweer tegen de zogenaamde genezingsbedieningen waarin enkele specifieke personen een speciale gave van genezing zou hebben ontvangen, maar stelt dat God aan de verschillende gelovigen verschillende gaven van genezing schenkt. Je kunt bijvoorbeeld de gaven hebben om te bidden voor de één, deze geneest op uw gebed, terwijl je gebed voor de ander niet geneest, omdat je daar de gave niet voor hebt ontvangen. Piper stelt als conclusie aan het einde van zijn artikel, dat Jacobus 5 geen berisping is ten opzichte van het onderwijs van John Wimber, al is hij het niet met alles eens, maar volgens hem is het een berisping aan de oudsten van de gemeente die niet het geloof hebben te bidden voor de zieken, en aan de kerken en gemeenten die niet voor elkaar bidden in de kracht van de geest van Elia (5).

Piper onderwijst ook de charismatische visie van geestelijk oorlogsvoering. In een artikel schrijft hij, dat Paulus en Silas toen zij in de gevangenis zaten hyms zongen als onderdeel van de geestelijke strijd. Hij zegt, dat ze een uiting wilden zien van Gods kracht. Paulus en Silas hadden, volgens hem leren inzien dat zingen niet alleen een reactie is op Gods genade, maar dat het een aanvalswapen was tegen satan. Handelingen 16:25 geeft geen enkele ruimte voor deze visie, en als we de gehele context lezen is ook daarin niets te vinden wat het onderwijs van Piper rechtvaardigt.

25 En omstreeks middernacht baden Paulus en Silas en zongen lofzangen voor God. En de gevangenen luisterden naar hen (Hand 16:25)

Paulus en Silas baden tot God en zongen voor Hem in hun nood, omdat ze vertrouwden op wie Hij is. Paulus schrijft, dat we dankbaar moeten zijn onder alle omstandigheden (Ef 5: 20, 1Thess 5: 18, Kol 3: 17). Dat is wat hij hier zelf in praktijk brengt, ondanks de omstandigheden vertrouwde hij op Gods genade wetend, dat Hij alles in Zijn handen houdt.

Lofprijs is volgens Piper ook een wapen in de strijd tegen satan en demonische gebondenheid. Toen hij samen met Tom Steller opgeroepen werd voor de bevrijding van een vrouw die demonisch bezeten zou zijn, was het machtigste wapen wat ze hadden lofprijzing, waardoor God hun keer op keer nieuwe woorden ingaf.

Dit is wat hij schrijft op zijn site: “We sang it again and again and the Lord gave us new words for it each time. The effect on her was dramatic”.(6)

De invloed van de charismatische leer op Pipers onderwijs blijkt onder ander uit wat hij schrijft over de doop met de Heilige Geest. Piper spreekt zich terecht uit tegen het zoeken naar de zogenoemde second blessing (de tweede zegen). Charismatische leraren zeggen dat we na onze wedergeboorte een tweede zegen moeten zoeken, dit is de ervaring van de vervulling met de Heilige Geest, met (volgens de meeste charismatische leraren) als bewijs hiervan het spreken in tongen. Hij schrijft, dat ook als men niet ervaren heeft dat God Zijn Geest heeft uitgestort bij de bekering, je niet deze tweede zegen moet zoeken als een doel, vervulling, op zich, maar dat je (en dat geldt voor alle christenen) er naar moet zoeken dat God Zijn Geest zo compleet over ons uitstort dat we vol zijn van Zijn vreugde en zonde kunnen overwinnen. De manieren waarop dit gebeurt, is volgens hem divers. Sommigen zullen een gevoel van extase en spreken in tongen ervaren, anderen zullen misschien door een crisisperiode heengaan en bij weer anderen komt het door een volharden in het bestuderen van Gods woord. De conclusie van Piper is dat hoe dan ook, de eerste ervaring van vervulling met de Heilige Geest, is geen eindpunt maar het begin van een strijd om vervuld te blijven met Gods Geest (7).

Wat hij hier doet, is enerzijds zich uitspreken tegen de charismatische visie, terwijl hij aan de andere kant, tongentaal als teken ziet wat ook voor de gemeente geldt en waar hij zelf zich ook naar uitstrekt. Dit leidt er toe, dat mensen zich gerust voelen, omdat ze niet de “gave” van tongentaal hebben gekregen, wat volgens de meeste charismaten een teken van vervulling is, terwijl aan de andere kant dit door Piper niet wordt ontmaskerd als een on-Bijbelse leerstelling, maar geaccepteerd wordt als zijnde een mogelijkheid om te ontvangen, waardoor men (vaak) toch hierna op zoek zal gaan en zo meegetrokken wordt in deze leer.

Verder schrijft hij, dat we moeten volhouden om vervuld te blijven met de Heilige Geest. Dit is een Bijbelse opdracht voor iedere christen, maar de vervulling met de Heilige Geest is geen ervaring, geen vervulling omdat je gestudeerd hebt. Wat hij doet, is discipelschap en bekering door geloof met elkaar vermengen tot één geheel. Deze leer wordt ook wel omschreven als neocalvinisme. Andere bekende namen die deze visie aanhangen zijn onder meer Tim Keller, Mark Driscol, Albert Mohler en John Mac Arthur. Een uitgebreid verslag over het neocalvinisme vindt u hier.

John Piper noemt zichzelf een christelijke hedonist (8). Dit is ook één van zijn speerpunten in de verkondiging. Christelijk hedonisme wordt door onderzoekers ook wel omschreven als christelijk genotprincipe. Misschien een scherpe gedachte, maar is dit niet hetzelfde als het welvaartsevangelie, waarin men alle goeds claimt en proclameert (en genot zoekt)? Hedonisme is een leer die een bepaalde filosofie aanduidt als ook een levenshouding. Genot is in algemene zin het hoogste goed. De christen hedonist zoekt dit hoogste goed (genot) in God.
Wat je ziet, is dat Piper enerzijds de charismatische leer van het zoeken naar aards genot afwijst, maar anderzijds genot promoot als allerhoogste goed, maar dan in God. Echter bij beide leerstellingen is het grootste goed genot waar alles om draait, dus is uiteindelijk het welzijn het belangrijkste doel (9).

Op zijn blog zegt Piper, dat de cessastionisten (De leer dat de gaven van de Geest zijn opgehouden te bestaan), een groot deel van Gods vreugde missen. Zonder het geloven in, en geen gebruik maken van de geestelijke gaven zoals beschreven in 1Korinthe, zal een christen minder vreugde in God vinden, omdat hij of zij een deel mist van de vreugde die er is in Gods glorie (10).
Hierin laat Piper zien dat hij, hoewel anders geformuleerd, vasthoudt aan wat binnen charismatische kringen geleerd wordt: Namelijk dat in het gemeentetijdperk, nadat de Bijbel is afgesloten met het boek Openbaringen, de gaven van de Geest nog steeds werkzaam zijn op dezelfde wijze als ten tijde van het Nieuwe Testament.

Verpakt onder de naam christelijke hedonist verkondigt hij, dat christenen moeten zoeken naar de gaven van de Geest om zo volledig van God te kunnen genieten. Paulus schrijft in zijn brief aan Timotheüs, dat er in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken door hoe de mensen zullen zijn.

1 En weet dit dat in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken.
2 Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf, geldzuchtig, grootsprekers, hoogmoedig, lasteraars, hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig,
3 zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onmatig, wreed, zonder liefde voor het goede,
4 verraders, roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God ( 2 Tim 3: 1-4).

Paulus spreekt in vers 4 over meer liefhebbers van zingenot dan van God. Dit is de grondgedachte van het hedonisme. Paulus schrijft niet, dat ongelovigen zingenot meer liefhebben dan God (wat logisch is), hij schrijft niet dat het welvaartsevangelie de vervulling hiervan zal zijn, hij schrijft klip en klaar dat mensen zingenot boven God stellen, welk label men er ook aan hangt. Heel simpel gesteld: Als je een leeg pak appelsap hebt en daar water in doet, dan blijft wat eruit komt water en geen appelsap. De grondregel van het hedonisme is dat zingenot het allerhoogste goed is, dat betekent dus ook boven God, dit verandert niet als men het christelijk hedonisme noemt.

Zoals gezegd waarschuwt John Piper tegen charismatische leerstellingen en gebruiken. Toch zijn er meer dan genoeg duidelijke aanwijzingen voor charismatische leerstellingen die hij onderwijst en onderschrijft. In het kort hieronder nog een paar voorbeelden.

John Piper schrijft op zijn website Desiring God over de bijzondere ervaring die hij had op maandag 19 april 2007. Dit was de dag dat God letterlijk tot hem sprak. Niet met een hoorbare stem van buitenaf (bijvoorbeeld zoals God met Mozes sprak), maar met een hoorbare stem sprak God in zijn gedachten (11). Verder antwoordt hij op de vraag of God verbaal tot ons spreekt dat hij dat zeer zeker voor mogelijk houdt. Volgens hem staat er nergens in de Bijbel, dat God niet meer direct tot ons zal spreken. Wat hij daarnaast wel duidelijk maakt, is dat men niet op zoek moet gaan om een hoorbare stem te horen, tekenen te zoeken of dergelijke dingen om opgebouwd te worden in geloof, omdat God door Zijn woord tot ons spreekt (12).
Wat hier opnieuw gebeurt, is dat Piper enerzijds waarschuwt tegen dingen die men (vaak tot in het extreme) binnen de charismatische kring leert, terwijl hij aan de andere kant hetzelfde onderwijst, maar dan op een subtielere manier. Het fundament van de boodschap blijft dezelfde en gaat tegen Gods Woord in.

John Piper is ook een verdediger van het contemplatieve gebed. Hij zegt aan de ene kant dat de rooms-katholieke methode van contemplatief gebed te mystiek is, de gereformeerde puriteinse vorm van contemplatieve meditatie raadt hij juist aan, omdat dit leidt tot een spiritueel, persoonlijk, authentiek en warm gebed (13,14) In andere artikelen verwijst hij naar Bernard of Clarivaux, een rooms-katholieke heilige en mysticus, en naar Graham Kendrick, een charismatisch mysticus, radicaal “christelijke”rocker en verkondiger van de Kindom Now-leer en het welvaartsevangelie. Dit geeft de dubbele boodschap weer die Piper hanteert (17).

Het onderwijzen door vrouwen aan mannen is iets wat binnen de huidige evangelische wereld wijd en zijd gebruikelijk en geaccepteerd is. Piper maakt hierin een klein onderscheid in. Hij vindt, dat een vrouw geen voorganger mag zijn, of autoriteit mag uitoefenen over de man zoals de Bijbel dat aangeeft. Hij ziet er echter geen probleem in dat vrouwen onderwijs geven aan mannen en vrouwen op congressen en bijeenkomsten. De visie van hem is dat als vrouwen onderwijs geven aan mannen, als dit niet gebeurt vanuit een leidinggevende positie die ze in een gemeente heeft, er geen Bijbels precedent is wat dit verbiedt (15,16).

Paulus maakt geen onderscheid hierin. De onderwijzende persoon is op dat moment de autoriteit met betrekking tot het onderwijs wat gegeven wordt. Paulus schrijft, dat hij het niet toestaat dat vrouwen onderwijs geven aan mannen. Dat John Piper hierin, alweer, zich enerzijds uitspreekt tegen de vrouw in het ambt, wat binnen de charismatische gemeenten gebruikelijk is, en anderzijds vrouwen wel de ruimte geeft te onderwijzen aan mannen, maakt duidelijk hoe het charismatische denken in zijn onderwijs is verwerkt.

11 Een vrouw moet zich laten onderwijzen in stilheid, in alle onderdanigheid.
12 Want ik sta niet toe dat een vrouw onderwijs geeft, en ook niet dat zij de man overheerst, maar ik wil dat zij zich stil houdt (1Tim 2:11-12).

John Piper noemt zich een calvinist, maar hij ziet de Bijbel vanuit een charismatische visie. Dit is het neocalvinisme wat hij verkondigt, met als zijn belangrijkste speerpunt het christelijk hedonisme. Hij spreekt over Bijbelse termen, maar deze hebben een andere betekenis, er wordt gewaarschuwd tegen extreme charismatische leerstellingen, maar ondertussen verkondigt hij dezelfde dwalingen, maar dan in een ander jasje (18). Hij waarschuwt voor leraren die een andere leer verkondigen, terwijl hij ondertussen met anderen, die hetzelfde andere evangelie verkondigen, samenwerkt. Leraren als Rick Warren, Francis Chan, Tim Keller, John Wimber en zo verder.
Pipers boodschap, met als speerpunt het “christelijk” hedonisme verpakt in een calvinistisch, charismatisch jasje, speelt in op de emotionele, mystieke behoeften die veel mensen zoeken tegenwoordig. Door de oecumenische verbindingen, waar ook Piper onderdeel vanuit maakt, stroomt zijn valse leer steeds meer kerken en gemeenten binnen

3 Want er zal een tijd komen dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar dat zij zullen zoeken wat het gehoor streelt, en voor zichzelf leraars zullen verzamelen overeenkomstig hun eigen begeerten.
4 Ze zullen hun gehoor van de waarheid afkeren en zich keren tot verzinsels.
5 Maar u, wees nuchter in alles. Lijd verdrukkingen. Doe het werk van een evangelist. Vervul uw dienstwerk ten volle (2Tim 4: 3-5).

 

Geraadpleegde bronnen:

1) https://www.desiringgod.org/about-us

2) https://document.desiringgod.org/five-points-en.pdf?ts=1446647340

3) https://www.desiringgod.org/articles/does-god-really-save-us-by-faith-alone

4) https://www.desiringgod.org/articles/the-california-conference-on-holiness-kudos-and-cautions

5) https://www.desiringgod.org/messages/the-elders-the-people-and-the-prayer-of-faith

6) https://www.desiringgod.org/messages/ambushing-satan-with-song

7) http://underlinedbits.blogspot.com/search/label/John%20Piper?view=classic

8) https://www.desiringgod.org/interviews/how-john-piper-became-a-christian-hedonist

9) https://nl.wikipedia.org/wiki/Hedonisme

10) https://www.desiringgod.org/interviews/do-cessationists-miss-out-on-the-full-joys-of-christianity

11) https://www.desiringgod.org/articles/the-morning-i-heard-the-voice-of-god

12) https://www.desiringgod.org/interviews/does-god-verbally-speak-to-me

13) https://www.lighthousetrailsresearch.com/blog/?p=11173

14) https://www.desiringgod.org/interviews/what-do-you-think-about-contemplative-prayer

15) https://document.desiringgod.org/god-is-the-gospel-en.pdf?ts=1446647389

16) https://www.desiringgod.org/interviews/is-it-wrong-for-men-to-listen-to-female-speakers

17) http://apprising.org/2012/01/04/john-piper-im-happy-to-learn-from-beth-moore/

18) https://www.desiringgod.org/interviews/what-is-the-role-of-pentecostalism-in-the-world

http://www.eeninwaarheid.info/index.php?rub=5&item=785

https://www.christianpost.com/news/john-piper-talks-john-macarthurs-strange-fire-conference-pursuing-gifts-of-prophecy-and-speaking-in-tongues-109022/

https://www.wayoflife.org/free_ebooks/john_piper_and_hedonism.php (gratis E-Book)

http://www.hetcalvinismeendebijbel.nl/weerlegging-calvinisme-compleet.pdf